کشوری که بیشتر از مجموع ذخایر اثبات شده ایران و عراق، ذخایر نفتی دارد حالا تحت تحریمهای آهنین ایالات متحده با چالش کمبود سوخت و احتمال اتمام ذخایر خود روبهرو است.
به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از دنیای اقتصاد، حتی کمکهای ایران و روسیه به این کشور برای فروش نفت یا تامین بنزین آنها هم بیفایده بوده و تمام چشم امید مردم ونزوئلا به دستان جوبایدن است تا فرمان ممنوعیت سوآپ نفت خام در برابر گازوئیل ترامپ را لغو کند. البته این تنها چالش ونزوئلا در برابر آمریکای بایدن نیست و اختلافات با همسایه نفتی این کشور، یعنی گویان که محل حضور ارتش و شرکتهای نفت آمریکایی است میتواند بار دیگر باعث بروز بحرانی دیگر در روابط آمریکا و ونزوئلا شود.
بحران سوخت در ونزوئلا و امید به بایدن
اعمال تحریمهای سختگیرانه ایالات متحده علیه دولت ونزوئلا، کشوری که دارای بزرگترین ذخایر نفتی جهان است، حالا منجر به یکی از فاجعهبارترین بحرانهای انسانی در قرن ۲۱ شده که نتیجه آن ابرتورم، فقر و فلاکت عمومی، فرار چند میلیون نفر از این کشور و ایجاد بحران پناهندگان در کشورهای همسایه شده است.
صفهای چند کیلومتری برای خرید بنزین، بازار سیاه سوخت و حتی دزدی از لولههای نفت و ساخت بنزین دستساز خانگی، تعطیلی و از کار افتادن پالایشگاهها بخش جداییناپذیر بحران در ونزوئلا است.
حتی باوجود کمکهای ایران، روسیه و برخی شرکتهای مکزیکی به این کشور برای دور زدن تحریمها فروش نفت این کشور تاثیر خاصی بر وضعیت این اقتصاد فروپاشیده و فروش نفت آن نداشته است.
در سال ۲۰۲۰ ایران چند کاروان از نفتکشهای حامل بنزین به این کشور ارسال کرد و تا حدودی توانست با فروش بنزین خود به ونزوئلا، در دوران تحریمهای بیسابقه علیه هر دو کشور بازی برد-برد برای خود و شریکش در آمریکای جنوبی رقم بزند. به این ترتیب هم ایران و هم ونزوئلا در این میان منفعتی میبردند، اما مشکلات ونزوئلا فراتر از آن است که با نفتکشهای حامل بنزین ایران گره اساسی از مشکلات این کشور باز شود.
اکنون اما با پایان دوران ترامپ و بر سر کار آمدن رئیسجمهور جدید دموکرات ایالات متحده، با توجه به شعارهای انتخاباتی وی و موضع حزب دموکرات در قبال تحریمهای دولت جمهوریخواه به نظر میرسد امید تازهای برای گرهگشایی از طریق دیپلماسی برای ایران و ونزوئلا به وجود آمده است.
خبرگزاری رویترز گزارش کرده است نمایندگان صادرکنندگان سوخت به ونزوئلا، واردکنندگان نفت این کشور و گروههای حامی ونزوئلا در ماه جاری اعلام کردهاند قصد دارند دولت جو بایدن را تحت فشار قرار دهند تا ممنوعیت مبادله نفت خام در برابر سوخت را لغو کند.
البته این گروهها خواهان لغو تحریمها علیه دولت مادورو یا برقراری رابطه دیپلماتیک با ونزوئلا نیستند بلکه خواهان بازگشت سوآپ نفت در برابر دیزل هستند که تا ۳ ماه آخر سال ۲۰۲۰ قانونی بود. هنگامی که دولت ترامپ این مبادلات را هم ممنوع کرد به سرعت تاثیراتی جدی بر مردم ونزوئلا گذاشت. آنگونه که خبرگزاری رویترز میگوید: «کشاورزان هشدار میدهند که کمبودها مانع از برداشت شکر و کاشت برنج میشود.»
آنچه واضح است، بحران انسانی در ونزوئلا جدی است و بسیاری از کسانی که حامی مردم ونزوئلا هستند، دولت جدید آمریکا را به مثابه نور امیدبخشی برای مردم تحت فشار ونزوئلا میدانند. در واقع تحریمهای کنونی که علیه ونزوئلا اعمال میشود، حتی برای تامین خواستههای ایالات متحده که تنبیه مادورو و دولت اوست، هم ناکارآمد است و تنها مردم ونزوئلا هستند که تحت فشارهای وحشتناکی قرار گرفتهاند و عملا محاصره شدهاند.